Brak podatku u źródła od umów agencyjnych – wyrok NSA

Czy usługi agencyjne podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce? Taką wątpliwość chciała rozwiać spółka, która złożyła wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Sprawa zakończyła się przed Naczelnym Sądem Administracyjnym[1].

Sprawa dotyczyła spółki prowadzącej działalność w zakresie produkcji i sprzedaży produktów gumowych. Firma zawierała umowy agencyjne z zagranicznymi podmiotami. Rola agentów ograniczała się m.in. do pozyskiwania klientów oraz utrzymania i poprawy pozycji rynkowej produktów oferowanych przez spółkę, a agenci nie mieli upoważnienia do zawierania umów w imieniu spółki.

Interpretacja Dyrektora KIS

We wniosku o interpretację indywidualną spółka argumentowała, że usługi agencyjne nie mieszczą się w zakresie usług objętych podatkiem u źródła w Polsce[2].

Zdaniem Dyrektora KIS stanowisko spółki było nieprawidłowe. W interpretacji wskazał, że usługi agenta są podobne do usług doradztwa, reklamowych oraz badania rynku. W związku z tym podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce, co wynika wprost z przytoczonego przez Spółkę przepisu.

Spółka zaskarżyła negatywną interpretację.

A co na to WSA?

Sąd uznał skargę za niezasadną i przyznał rację organowi interpretacyjnemu. Stwierdził on również, że same umowy agencyjne nie mieszczą się w katalogu usług podlegających obowiązkowi pobrania podatku u źródła. Obejmują one jednak m.in. usługi doradcze, reklamowe i badania rynku, a także usługi o charakterze podobnym do nich, a te są już objęte przepisem z ustawy o CIT[3].

NSA uchylił wyrok i interpretację

NSA wskazał, że to główny cel świadczenia danej usługi ma kluczowe znaczenie z perspektywy podatku u źródła. Skoro celem agenta jest pośrednictwo w sprzedaży, to jest to jego usługą główną i to przez jej pryzmat należy oceniać, czy jest opodatkowania podatkiem u źródła w Polsce czy też nie. Usługi pośrednictwa nie są natomiast objęte przepisem ustawy o CIT[4].

Wciąż czekamy na uzasadnienie wyroku, natomiast z pewnością takie stanowisko NSA jest pozytywne dla podatników i płatników.

Jeśli mają Państwo pytania do prezentowanej tematyki – zapraszamy do kontaktu.

[1] Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lipca 2024 r., II FSK 1001/23.

[2] Wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

[3] Art. 21 ust. 1 pkt 2a.

[4] Art. 21 ust. 1 pkt 2a