Dofinansowanie z FGŚP do wynagrodzeń pracowników jednak przychodem?

W związku z kryzysem gospodarczym i zachwianiem płynności finansowej przedsiębiorstw, spowodowanych epidemią COVID-19, wiele firm skorzystało z dofinansowania do wynagrodzeń oferowanego przez Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, przyznawanych na podstawie tzw. Tarcz Antykryzysowych. Jest ono przeznaczone na wynagrodzenia pracowników oraz należne z tego tytułu składki na ubezpieczenie społeczne.

 

Dotychczasowe stanowisko organów podatkowych

Dotychczas organy podatkowe utrzymywały, że otrzymana pomoc nie jest przychodem – z racji tego, że wydatki nią pokryte (a więc zwrócone podatnikom poprzez dofinansowanie) nie są zaliczane do kosztów podatkowych. Tym samym dofinansowanie powinno być neutralne podatkowo. Takie stanowisko potwierdzały nie tylko interpretacje podatkowe[1] (np. interpretacja z 20 października 2020 r.), ale również Ministerstwo Finansów na oficjalnej stronie internetowej.

 

Najświeższe stanowisko Dyrektora KIS

Na początku listopada 2020 roku zaczęły się pojawiać interpretacje z rozbieżnym stanowiskiem Dyrektora KIS. Przykładowo interpretacja z 9 listopada 2020 r.[2], w której organ stwierdził, że otrzymane wsparcie nie jest neutralne podatkowo. Dyrektor KIS argumentował, że nie jest obiektywnie wykluczone zaliczenie wydatków na wynagrodzenia pracowników oraz należne z tego tytułu składki na ubezpieczenie społeczne do kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, w ocenie organu, nie może w każdej sytuacji automatycznie znaleźć zastosowania przepis art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy CIT. Skutkiem powyższej wykładni jest stwierdzenie organu, że dofinansowanie wypłacane na podstawie art. 15g tzw. Tarczy Antykryzysowej może być uznane za przychód podatkowy, zaś wydatki (sfinansowane z tego dofinansowania) mogą być kosztem podatkowym.

 

Problem przedsiębiorców strefowych

Powyższa wykładnia jest szczególnie dotkliwa dla przedsiębiorstw, które prowadzą działalność w SSE/PSI i na tej podstawie korzystają ze zwolnienia z CIT. Wynika to z faktu, że w przeważającej części interpretacji podatkowych, zdaniem organów przychód (z tytułu dofinansowania) nie może być tzw. przychodem strefowym. W efekcie podatnik nie skorzysta ze zwolnienia z CIT w tym zakresie. Z kolei koszt (w postaci wydatków sfinansowanych z tego dofinansowania) wydaje się być kosztem strefowym (tj. objętym zwolnieniem z CIT), tym samym, może mieć to wpływ na wykorzystywaną pomoc publiczną w postaci zwolnienia.

* * *

W związku z powyższym zalecamy monitorowanie aktualnych stanowisk organów podatkowych (nie jest również wykluczone, że jeszcze przed terminem na rozliczenie CIT za 2020 rok, pojawi się precedensowy wyrok sądu administracyjnego w tej sprawie).

W przypadku jakichkolwiek pytań – pozostajemy do dyspozycji.

 

Wojciech Niedźwiedzki
Senior Consultant | Doradca podatkowy
wojciech.niedzwiedzki@olesinski.com

Natalia Mosur
Senior Manager | Adwokat
natalia.mosur@olesinski.com

 

 

 

[1] interpretacja z dnia 20 października 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.292.2020.1.BKD

[2] Interpretacja z 9 listopada 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.326.2020.1.KS